Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

24 Απριλίου 2011

Φράουλες και αίμα!

Δυστυχώς η αλήθεια είναι χειρότερη απ' όσο αναφέρουν τα διάφορα δημοσιεύματα. Καταρχήν όλα μα όλα όσα διάβασα αγνοούν την δουλεία των Ρομά που απ' όταν θυμάμαι τον εαυτό μου εργάζονταν ως δούλοι τόσο στην Μανωλάδα όσο και στην Αχαγιά αλλά και την Μεσσηνία την Αργολίδα την Κορινθία κι όχι μόνο στις φράουλες αλλά και στις ελιές και στα λεμόνια και στα πορτοκάλια και στην σταφίδα και μάλλον όπου υπάρχει κάμπος και καλλιέργειες γενικότερα αν και τονίζω είμαι σε θέση να γνωρίζω μόνο τα της Πελοποννήσου. Δεν μιλάμε λοιπόν για πολλά χρόνια αλλά για πολλές δεκαετίες που οι Ελληναράδες καλλιεργητές από γραικοί που ήταν οι παππούδες τους έγιναν ξαφνικά οι νέοι κοτζαμπάσηδες. Η αλήθεια λοιπόν είναι ακόμα χειρότερη, είναι χείριστη διότι όλα αυτά που συμβαίνουν δεν θίγουν κανέναν θεσμό, ούτε την αστυνομία ούτε την δικαιοσύνη ούτε την περιφέρεια ούτε το κεντρικό κράτος ούτε τους συνεταιρισμούς ούτε κυρίως την εκκλησία και την αστυνομία. Και λέω κυρίως την εκκλησία και την αστυνομία διότι ναι μεν οι υπόλοιποι θεσμοί κάνουν απλώς τα στραβά μάτια αλλά έχω δει εγώ τους παπάδες με τα μάτια μου να κάνουν αγιασμούς (ή όπως διάολο τα λένε εκείνα τα μουρμουρητά εν μέσω λιβανιών) παρόντων των δούλων εν ώρα της δουλείας τους και μάλιστα χωρίς διάλειμμα γι αυτούς, για τον αγιασμό έστω. Με λίγα λόγια ο τροφαντός κοτζάμπασης καλλιεργητής κρατούσε το λιβανιστήρι κάνοντας συνεχώς βαθιές υποκλίσεις και σταυροπροσκυνήματα δίπλα ο παπάς λουσμένος στο χρυσάφι να ψέλνει εκείνα τα ακατάληπτα και μερικά μέτρα παραδίπλα οι δούλοι να συνεχίζουν σκυφτοί την δουλειά τους χωρίς καν δικαίωμα να σηκώσουν κεφάλι να δουν έστω τι γίνεται. Όταν τόλμησα κάποτε εν έτη 1987 να διαμαρτυρηθώ έφαγα ξύλο κι όταν πήγα στο αστυνομικό τμήμα να το καταγγείλω έφαγα πάλι τα χαστούκια μου, ο δε παπάς με ρωτούσε με ύφος απορημένο "τι σε νοιάζει εσένα για τους άπιστους; Αυτοί δεν είναι καν χριστιανοί, γύφτοι είναι" και το ωραιότερο απ' όλα; Οι κοτζαμπάσηδες έχουν και κεχαγιάδες και μπεξήδες έμμισθους για την φύλαξη και παρακολούθηση των σκλάβων! Όμως να το ξέρετε θα έρθει κοντοζυγώνει εύχομαι η μέρα που όλοι αυτοί οι σκλάβοι θα ξεσηκωθούν κι εγώ θα είμαι μαζί τους, ήδη είμαι! 


Σε φυτείες της Ηλείας. Οχι της Κολομβίας. Όλα τα άλλα παραπέμπουν σε σκηνές από ταινίες που κάποτε χαρακτηρίζονταν «Ακατάλληλες δι’ ανηλίκους» - σήμερα οι ανήλικοι τις «παίζουν» καθημερινά στις παιχνιδομηχανές. Άλλο όμως το βιντεάκι (και το dvdάκι) και άλλο η πραγματικότητα.

Αυτό που έγινε την Τρίτη (και που, όπως όλοι γνωρίζουμε, γίνεται χρόνια) στη Μανωλάδα, σε βάρος αυτή τη φορά των ρεπόρτερ του «Βήματος» είναι προσβολή, όχι απέναντι στη δημοσιογραφία, αλλά σε οποιαδήποτε Αρχή υποτίθεται ότι υπάρχει σε τούτη τη χώρα. Από την Αστυνομία και τη Δικαιοσύνη, την Περιφέρεια και το Κεντρικό  Κράτος, την Εκκλησία, όλες θεσμικά και όλους προσωπικά…

Ολοι αυτοί βεβαίως είναι ένοχοι, όχι -επαναλαμβάνω- για την επίθεση στους δημοσιογράφους, αλλά γιατί ανέχονται και με την ανοχή τους υποδαυλίζουν ένα εξευτελιστικό για κάθε πολιτισμό καθεστώς ΞΕΝΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ. Διότι μόνο έτσι μπορεί να χαρακτηριστεί η κράτος εν κράτει συμπεριφορά των «ντόπιων» απέναντι στους «ξένους» - κάποτε Πακιστανούς, τώρα Ρουμάνους και Βούλγαρους και διαχρονικά Ελληνες…

Χρόνια φωνάζουν, γράφουν και καταγράφουν οι δημοσιογράφοι και οι φωτορεπόρτερ (για) την ΝΤΡΟΠΗ. Αυτό είναι το «όπλο» με το οποίο μπορούν να την «εμβολίσουν». Απέναντι σε όπλα αληθινά και εμβολισμούς πραγματικούς, γκανγκστερικούς, όπως για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται. Τι άλλο να κάνουν;

Τρία ευρώ το κιλό κοστίζουν οι φράουλες στο σούπερ μάρκετ. Ο πόλεμος όμως εκεί κάτω γίνεται για κάτι πιο «μεγάλο». Μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια και τα αυτιά και να απολαύσουμε το θεσπέσιο αυτό φρούτο. Ή μπορούμε να απαιτήσουμε (και να επιβάλουμε) η γεύση του να μην έχει τίποτα από αίμα. Και ψέμα.

Αυτό που χωρίζει τις δύο συμπεριφορές είναι μερικές χιλιάδες χρόνια εξέλιξης του πολιτισμού του ανθρώπου. Και κάπου 10.000 χιλιόμετρα. Οση η απόσταση Ηλείας-Κολομβίας…

ΤΟ ΒΗΜΑ


Το διαρκές και ατιμώρητο έγκλημα στα φραουλοχώραφα της Μανωλάδας φαίνεται να γεμίζει θράσος και αυτοπεποίθηση τους σύγχρονους δουλεμπόρους.
Νιώθουν κράτος εν κράτει, εκμεταλλεύονται στο μέγιστο βαθμό ταλαιπωρημένους, χωρίς διαπραγματευτική ισχύ, μετανάστες και αρνούνται κάθε έλεγχο, μην διστάζοντας να επιτεθούν ακόμη και σε δημοσιογράφους.
Είναι αυτή κατάσταση απαράδεκτη.
Μια ευνομούμενη πολιτεία δεν επιτρέπεται να ανέχεται δουλοκτητικές καταστάσεις, ούτε βεβαίως να αφήνει ατιμώρητους μπράβους έτοιμους να χειροδικήσουν ακόμη και σε βάρος δημοσιογράφων.
Η Δικαιοσύνη και οι αστυνομικές αρχές οφείλουν να πράξουν το καθήκον τους και να δείξουν εμπράκτως ότι η Ελληνική Δημοκρατία παραμένει ενεργή.

ΤΟ ΒΗΜΑ

1 σχόλιο:

  1. «Και λέω κυρίως την εκκλησία και την αστυνομία διότι ναι μεν οι υπόλοιποι θεσμοί κάνουν απλώς τα στραβά μάτια αλλά έχω δει εγώ τους παπάδες με τα μάτια μου να κάνουν αγιασμούς (ή όπως διάολο τα λένε εκείνα τα μουρμουρητά εν μέσω λιβανιών) παρόντων των δούλων εν ώρα της δουλείας τους και μάλιστα χωρίς διάλειμμα γι αυτούς, για τον αγιασμό έστω. Με λίγα λόγια ο τροφαντός κοτζάμπασης καλλιεργητής κρατούσε το λιβανιστήρι κάνοντας συνεχώς βαθιές υποκλίσεις και σταυροπροσκυνήματα δίπλα ο παπάς λουσμένος στο χρυσάφι να ψέλνει εκείνα τα ακατάληπτα και μερικά μέτρα παραδίπλα οι δούλοι να συνεχίζουν σκυφτοί την δουλειά τους χωρίς καν δικαίωμα να σηκώσουν κεφάλι να δουν έστω τι γίνεται. Όταν τόλμησα κάποτε εν έτη 1987 να διαμαρτυρηθώ έφαγα ξύλο κι όταν πήγα στο αστυνομικό τμήμα να το καταγγείλω έφαγα πάλι τα χαστούκια μου, ο δε παπάς με ρωτούσε με ύφος απορημένο "τι σε νοιάζει εσένα για τους άπιστους;»

    Κάτι σαν την τσαρική Ρωσία δηλαδή

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις. Διαβάζεις ένα διαδικτυακό προσωπικό ημερολόγιο του οποίου η ανάγνωση ΔΕΝ είναι υποχρεωτική. Βαριέμαι τ' ανούσια μπλα μπλα και δαγκώνω όταν μου χαλάνε την ησυχία. Θα μπορούσα να έχω κλείσει τον σχολιασμό αλλά ακόμα νομίζω πως υπάρχουν κάποιοι που όντως έχουν κάτι να πουν κι εύχομαι να είσαι ένας από αυτούς αλλά οι πιθανότητες είναι λίγες και γι αυτό σου λέω: Για να μην σε φάει η μαρμάγκα σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις, σαν να δίνεις εξετάσεις. Αλλιώς άστο καλύτερα!

Αναγνώστες

Η Ιδιοφυΐα του Πλήθους

Υπάρχει αρκετή προδοσία, μίσος, βία, παραλογισμός στο μέσο άνθρωπο για να προμηθεύσει οποιοδήποτε στρατό, οποιαδήποτε μέρα. Kαι οι καλύτεροι στο φόνο είναι αυτοί που κηρύττουν εναντίον του. Kαι οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη. Kαι οι καλύτεροι στον πόλεμο είναι τελικά αυτοί που κηρύττουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν θεό, χρειάζονται θεό. Eκείνοι που κηρύττουν ειρήνη, δεν έχουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν αγάπη, δεν έχουν αγάπη.

Προσοχή στους κήρυκες, προσοχή στους γνώστες, προσοχή σε αυτούς που όλο διαβάζουν βιβλία, προσοχή σε αυτούς που είτε απεχθάνονται τη φτώχεια, είτε είναι περήφανοι γι' αυτήν, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να επαινέσουν γιατί θέλουν επαίνους για αντάλλαγμα, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να κρίνουν, φοβούνται αυτά που δεν ξέρουν, προσοχή σε αυτούς που ψάχνουν συνεχώς πλήθη γιατί δεν είναι τίποτα μόνοι τους, προσοχή στο μέσο άνδρα και τη μέση γυναίκα, η αγάπη τους είναι μέτρια, ψάχνει το μέτριο. Αλλά υπάρχει ιδιοφυΐα στο μίσος τους, υπάρχει αρκετή ιδιοφυΐα στο μίσος τους για να σας σκοτώσει, να σκοτώσει τον καθένα. Δεν θέλουν μοναξιά, δεν καταλαβαίνουν τη μοναξιά, θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν οτιδήποτε διαφέρει από το δικό τους. Μη βρισκόμενοι σε θέση να δημιουργήσουν έργα τέχνης, δεν θα καταλάβουν την τέχνη, θα εξετάσουν την αποτυχία τους, ως δημιουργών, μόνο ως αποτυχία του κόσμου. Mη βρισκόμενοι σε θέση να αγαπήσουν πλήρως, θα πιστέψουν ότι και η αγάπη σας είναι ελλιπής και τότε θα σας μισήσουν και το μίσος τους, θα είναι τέλειο... Σαν ένα λαμπερό διαμάντι, σαν ένα μαχαίρι, σαν ένα βουνό, σαν μια τίγρη. Όπως το κώνειο. Η καλύτερη τέχνη τους...

Tσαρλς Μπουκόφσκι

Related Posts with Thumbnails