Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

20 Σεπτεμβρίου 2011

Από εμένα δεν πρόκειται να δεις ούτε σεντ Βενιζέλε. Να πας να τα πάρεις από τους παπάδες!

Από απαλλαγή σε απαλλαγή οι παγκαριώτατοι

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΙΟΥΣΗ

Νέο κύκλο συζητήσεων για τις «ιερές» φοροαπαλλαγές άνοιξε η εξαίρεση των χώρων άσκησης θρησκευτικής λατρείας από την καταβολή του έκτακτου τέλους ακίνητης περιουσίας, όπως και από ένα σύνολο άλλων φόρων που καταβάλλονται για χρήσεις ακινήτων.

«Η Εκκλησία φορολογείται περισσότερο από τον κάθε πολίτη. Πού; Στα αγαθά, στα ακίνητα, στα εισοδήματα που παίρνει από την εκμετάλλευση διαφόρων ακινήτων που έχει. Πληρώνει πολύ περισσότερα απ' ό,τι οι λαϊκοί. Πού την απαλλάσσει το κράτος;» είναι το σχόλιο του αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου στην κριτική για τις φοροαπαλλαγές της Εκκλησίας.

Μπορεί οι ιεράρχες μας να ισχυρίζονται πως ουδέποτε έθεσαν θέμα απαλλαγής για την ακίνητη περιουσία που αξιοποιούν εμπορικά, όμως η Εκκλησία απαλλάσσεται από την καταβολή φόρου για τις δωρεές που γίνονται για την τέλεση μυστηρίων, όπως και για τα χρήματα που συγκεντρώνονται στα παγκάρια, δραστηριότητες που συμβαίνουν εντός των ναών.

Σύμφωνα με το Επίσημο Δελτίο, τεύχος 5, η Εκκλησία της Ελλάδος διαθέτει 7.945 ενορίες και πάνω από 500 μοναστήρια και ησυχαστήρια, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται σε αυτά τα μετόχια μονών του Αγίου Ορους ή πρεσβυγενών πατριαρχείων που λειτουργούν στην ελληνική επικράτεια.

Για το ΦΜΑΠ

Με το νόμο 2459/97 απαλλάσσονται από το φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας για τα ακίνητα που χρησιμοποιούν οι ναοί, οι μονές, καθώς και το Αγιον Ορος.

Για την εισφορά

Με το ν. 3220/2004, που ψηφίστηκε από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ παραμονές των εκλογών του 2004, με τίτλο «Μέτρα αναπτυξιακής και κοινωνικής πολιτικής...», η Εκκλησία απαλλάχθηκε από την υποχρέωση της εισφοράς 35% των εσόδων της. Η εισφορά είχε θεσπιστεί το 1945, όταν το κράτος ανέλαβε την υποχρέωση να καταβάλλει τους μισθούς των κληρικών και η Εκκλησία να εισφέρει στον κρατικό προϋπολογισμό το 25% των ακαθάριστων εσόδων της, ποσοστό που το 1968 αυξήθηκε στο 35%.

Για το φόρο 10%

Με το φορολογικό ν. 3296/2004, που ψηφίστηκε από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας τον Δεκέμβριο του 2004, το Δημόσιο στερήθηκε τεράστια ποσά, καθώς η Εκκλησία απαλλάχθηκε από το φόρο 10% που επιβαρύνει τα εισοδήματα από την εκμίσθωση γαιών και οικοδομών των μητροπόλεων, των ναών, των μοναστηριών κ.λπ. Ειδικότερα, ο νόμος προέβλεψε για το οικονομικό έτος 2006 μείωση φόρου στο 7%, για το 2007 στο 4% και από το 2008 πλήρη απαλλαγή!

Για τα νεόδμητα

Με το νόμο 3842/2010 καταργήθηκε ο ν. 3427/2005 που αναφερόταν στην επιβολή ΦΠΑ στις νεόδμητες οικοδομές.

Η πρώτη ουσιαστική απόπειρα φορολόγησης της ακίνητης εκκλησιαστικής περιουσίας έγινε με το νόμο 3634/2008, που προβλέπει την επιβολή ενιαίου τέλους ακινήτων 0,1% επί της αξίας των εκμισθούμενων ή δωρεάν παραχωρούμενων ακινήτων, αλλά δεν έχει γίνει γνωστή ακόμη η αποτελεσματικότητά του.

Από τη Θεσσαλονίκη πριν από λίγες ημέρες ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς Φώτης Κουβέλης ζήτησε τη φορολόγηση της εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας και την πλήρη κατάργηση της φοροαπαλλαγής των εμπορικών συναλλαγών τους.

«Την ώρα που η ελληνική κοινωνία βιώνει μια πρωτοφανή επίθεση στα εισοδήματά της, η Εκκλησία κατορθώνει όχι μόνο να κρατά αφορολόγητα τα έσοδά της, αλλά και να αυξάνει την περιουσία της. Εκατοντάδες φόροι έχουν θεσπιστεί τα τελευταία 50 χρόνια για τη φορολόγηση των εισοδημάτων και της ακίνητης περιουσίας, αλλά πάντα η Εκκλησία και οι ιερές μονές καταφέρνουν να μην πληρώνουν φόρους, είτε λόγω του χαμηλού συντελεστή φορολόγησης των εσόδων τους είτε λόγω των διπλών βιβλίων που κρατούν», σημειώνει ο Βαγγέλης Αποστόλου, πρώην βουλευτής του ΣΥΝ Ευβοίας.

Να σημειωθεί πως η Εκκλησία διαθέτει μετοχές σε τράπεζες, χιλιάδες στρέμματα δασικής και χορτολιβαδικής έκτασης, 800 κτήρια με γραφεία, καταστήματα, εμπορικά κέντρα, ξενοδοχεία, ακόμα και μισθωμένα βενζινάδικα.

Ελευθεροτυπία

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις. Διαβάζεις ένα διαδικτυακό προσωπικό ημερολόγιο του οποίου η ανάγνωση ΔΕΝ είναι υποχρεωτική. Βαριέμαι τ' ανούσια μπλα μπλα και δαγκώνω όταν μου χαλάνε την ησυχία. Θα μπορούσα να έχω κλείσει τον σχολιασμό αλλά ακόμα νομίζω πως υπάρχουν κάποιοι που όντως έχουν κάτι να πουν κι εύχομαι να είσαι ένας από αυτούς αλλά οι πιθανότητες είναι λίγες και γι αυτό σου λέω: Για να μην σε φάει η μαρμάγκα σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις, σαν να δίνεις εξετάσεις. Αλλιώς άστο καλύτερα!

Αναγνώστες

Η Ιδιοφυΐα του Πλήθους

Υπάρχει αρκετή προδοσία, μίσος, βία, παραλογισμός στο μέσο άνθρωπο για να προμηθεύσει οποιοδήποτε στρατό, οποιαδήποτε μέρα. Kαι οι καλύτεροι στο φόνο είναι αυτοί που κηρύττουν εναντίον του. Kαι οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη. Kαι οι καλύτεροι στον πόλεμο είναι τελικά αυτοί που κηρύττουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν θεό, χρειάζονται θεό. Eκείνοι που κηρύττουν ειρήνη, δεν έχουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν αγάπη, δεν έχουν αγάπη.

Προσοχή στους κήρυκες, προσοχή στους γνώστες, προσοχή σε αυτούς που όλο διαβάζουν βιβλία, προσοχή σε αυτούς που είτε απεχθάνονται τη φτώχεια, είτε είναι περήφανοι γι' αυτήν, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να επαινέσουν γιατί θέλουν επαίνους για αντάλλαγμα, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να κρίνουν, φοβούνται αυτά που δεν ξέρουν, προσοχή σε αυτούς που ψάχνουν συνεχώς πλήθη γιατί δεν είναι τίποτα μόνοι τους, προσοχή στο μέσο άνδρα και τη μέση γυναίκα, η αγάπη τους είναι μέτρια, ψάχνει το μέτριο. Αλλά υπάρχει ιδιοφυΐα στο μίσος τους, υπάρχει αρκετή ιδιοφυΐα στο μίσος τους για να σας σκοτώσει, να σκοτώσει τον καθένα. Δεν θέλουν μοναξιά, δεν καταλαβαίνουν τη μοναξιά, θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν οτιδήποτε διαφέρει από το δικό τους. Μη βρισκόμενοι σε θέση να δημιουργήσουν έργα τέχνης, δεν θα καταλάβουν την τέχνη, θα εξετάσουν την αποτυχία τους, ως δημιουργών, μόνο ως αποτυχία του κόσμου. Mη βρισκόμενοι σε θέση να αγαπήσουν πλήρως, θα πιστέψουν ότι και η αγάπη σας είναι ελλιπής και τότε θα σας μισήσουν και το μίσος τους, θα είναι τέλειο... Σαν ένα λαμπερό διαμάντι, σαν ένα μαχαίρι, σαν ένα βουνό, σαν μια τίγρη. Όπως το κώνειο. Η καλύτερη τέχνη τους...

Tσαρλς Μπουκόφσκι

Related Posts with Thumbnails