Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

22 Οκτωβρίου 2012

άλλη μια αυτοκτονία λόγω κρίσης…

Αγαπητό μου ημερολόγιο. Δεν σε ξέχασα, απλά έχω πολλή δουλειά, μα πάρα πολλή δουλειά και δεν προλαβαίνω. Κι αν τώρα κάθομαι και γράφω αυτό είναι επειδή έγινε κάτι συνταρακτικό που με ανάγκασε να κατασταλάξω για σκέψεις που κάνω εδώ και καιρό.

Ο ξάδερφος, ο συνομήλικος που κάναμε πολλή παρέα παλιά τότε που ήμασταν παιδιά, πήγε άπατος. Έδεσε μια πέτρα στον λαιμό του και βούτηξε στο Αιγαίο. Αφού ξεπέρασα την πρώτη έκπληξη, αφού μνημόνευσα τα παιδικά μας χρόνια μπήκα πιο βαθιά. Ρώτησα μήπως κάποιος γνώριζε τον πιθανό λόγο της αυτοκτονίας του κι όλοι συμφώνησαν πως ο λόγος ήταν μάλλον οικονομικός.

Από μικρό αυτό το παιδί είχε μανία με το χρήμα κι από την εφηβεία του ακόμα το πρώτο ζητούμενο της ζωής του ήταν το χρήμα. Φαινόταν ότι τα πήγαινε καλά και ειδικά μετά το 1993 και μέχρι το 2006 ζούσε χλιδάτα εντελώς. Πήρε φορτηγό παντρεύτηκε έφτιαξε σπίτι πήρε κι άλλο φορτηγό χώρισε ξαναπαντρεύτηκε έφτιαξε κι άλλο σπίτι ξαναχώρισε ξαναπαντρεύτηκε πήρε κι άλλο φορτηγό κι έφτιαξε κι άλλο σπίτι (όλα σπιταρόνες περιωπής) κι ένα εξοχικό και μια πόρσε καγιέν κι ένα άουντι α5 και χρυσό ρολόι χρυσή καδένα μεταξωτά βρακιά και γενική χλίδα. Έκανε και 4 παιδιά που δεν τα βλεπε γιατί όλη μέρα έτρεχε να μαζέψει λεφτά κι άλλα λεφτά, πολλά λεφτά, όσο πιο πολλά τόσο πιο καλά και τα βράδια στα σκυλάδικα πανέρια με γαρύφαλλα.

Τελευταία φορά είχαμε ειδωθεί στο 2007 σε κοινωνική εκδήλωση όπου πραγματικά είδα έναν άνθρωπο να καμαρώνει πάρα πολύ και να εκπέμπει σιγουριά και αυτοπεποίθηση και πολύ το χάρηκα είναι η αλήθεια μόνο που να, μου μπήκαν ψύλλοι στ’ αυτιά όταν εκεί που μου περιέγραφε τα χουβαρνταλίκια του τον ρώτησα αν χρωστάει και μου απάντησε «γάματα» αλλά συνέχισε αραδιάζει περήφανος τα χλιδάτα του κατορθώματα. Δυο ώρες τα λέγαμε εκείνο το βράδυ, δυο ώρες μόνο για λεφτά μιλούσε. Τίποτ’ άλλο! Λεφτά λεφτά λεφτά κι επίδειξη πλούτου ισχύος και μαγκιάς ελληναράδικης.

Χθές πήγα στην κηδεία του να του πω το στερνό αντίο. Είχα πια κατασταλάξει και τις σκέψεις μου.

Τίποτα αξιόλογο δεν άφησε πίσω του. Μόνο χρέη στα παιδιά του. Άχθος αρούρης ο ξάδερφος.

6 σχόλια:

  1. Χαιρεκακο ανθρωπακι που εισαι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. είπε ο υποκριτής τον πραγματιστή χαιρέκακο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Απαντήσεις
    1. Είσαι σίγουρος ότι βλέπεις; Διότι εγώ είμαι σίγουρος ότι ένας από τους δυό μας δεν βλέπει. Πως αλλιώς να εξηγήσω ότι θα ήμουν ο "καλός" αν έγραφα "τι κρίμα που χάθηκε το παλληκάρι στον αγώνα του να γίνει πλούσιος" ενώ είμαι ο "κακός" που γράφω τα πράγματα με τ' όνομά τους! Κι όμως φίλε μου, όσο σκληρή κι αν ακούγεται η αλήθεια είναι πως ο ξάδερφος αυτοκτόνησε διότι δεν κατάφερε να γίνει πλούσιος. Αν τα κατάφερνε δεν θ' αυτοκτονούσε αλλά τι θα είχε καταφέρει; να γίνει πλούσιος! Να γίνει ένα ακόμα καπιταλιστικό γουρούνι. Δεν κατάφερε να γίνει πλούσιος (έστω κι αν θυσίασε τα παιδιά του) κι αυτοκτόνησε το ζώον διότι γι αυτόν μόνο τα λεφτά είχαν αξία. Νέτα σκέτα.

      Διαγραφή
  4. Έλα κι εσύ... Αφενός μεν ο νεκρός χρήζει ένα μερικό σεβασμό κι όχι κυνισμό κι αφετέρου δεν ξέρω αν ήθελε να γίνει πλούσιος ή αν ήθελε απλά να ζει ευκατάστατα... Η αυτοκτονία δε συνδέεται απαραίτητα με τον πλουτισμό, αλλά και με την απότομη μεταβολή (όπως έγραφα στον Αίαντα) της παρούσης κατάστασης/ρουτίνα.
    Ο Τσίπρας πού χάθηκε; :)))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι νεκροί δεν χρειάζονται τίποτα φίλε μου. Αποδεδειγμένα πράγματα.

      Από κει και πέρα, αν κάποιος άξιζε σεβασμού θα τον είχε όσο ήταν ζωντανός τουλάχιστον από τους γύρω του. Σιγά δηλαδή μην σεβαστούμε και κανα χίτλερ σταλιν και σία ε; :))

      Είναι πολύ σχετικό το "ευκατάστατα". Γνωρίζω άνθρωπο που για να νοιωθει ότι ζει ευκατάστατα θέλει διαφορετικό αυτοκίνητο ανάλογα την έξοδο κι έτσι έχει τέσσερα.

      όταν λες "απότομη αλλαγή" εννοείς ότι του χαλάσανε την ζαχαρένια του; Τον βγάλανε από την "ρουτίνα του πλουτισμού"; Ναι έτσι έγινε και καλά έκανε κι αυτοκτόνησε. Βέβαια υπάρχουν και χειρότερα, ένας άλλος λέει αυτοκτόνησε αφού έκανε χαρτοπόλεμο πεντακόσιες χιλιάδες €. Δεν ξέρω αν αληθεύει το γεγονός αλλά αν είναι αλήθεια ο τύπος ήταν μεγάλο κάθαρμα και δεν με πειράζει που αυτοκτόνησε, καλά έκανε, απλά αναρωτιέμαι πόσες οικογένειες θα ζούσαν με 500.000 που το κάθαρμα έκανε χαρτοπόλεμο πριν ξεκουμπιστεί.


      Τον Τσίπρα τον ανελαβε ο Ράμφος όπως ίσως είδες οπότε τι να λέω εγώ...; :))

      Διαγραφή

Σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις. Διαβάζεις ένα διαδικτυακό προσωπικό ημερολόγιο του οποίου η ανάγνωση ΔΕΝ είναι υποχρεωτική. Βαριέμαι τ' ανούσια μπλα μπλα και δαγκώνω όταν μου χαλάνε την ησυχία. Θα μπορούσα να έχω κλείσει τον σχολιασμό αλλά ακόμα νομίζω πως υπάρχουν κάποιοι που όντως έχουν κάτι να πουν κι εύχομαι να είσαι ένας από αυτούς αλλά οι πιθανότητες είναι λίγες και γι αυτό σου λέω: Για να μην σε φάει η μαρμάγκα σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις, σαν να δίνεις εξετάσεις. Αλλιώς άστο καλύτερα!

Αναγνώστες

Η Ιδιοφυΐα του Πλήθους

Υπάρχει αρκετή προδοσία, μίσος, βία, παραλογισμός στο μέσο άνθρωπο για να προμηθεύσει οποιοδήποτε στρατό, οποιαδήποτε μέρα. Kαι οι καλύτεροι στο φόνο είναι αυτοί που κηρύττουν εναντίον του. Kαι οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη. Kαι οι καλύτεροι στον πόλεμο είναι τελικά αυτοί που κηρύττουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν θεό, χρειάζονται θεό. Eκείνοι που κηρύττουν ειρήνη, δεν έχουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν αγάπη, δεν έχουν αγάπη.

Προσοχή στους κήρυκες, προσοχή στους γνώστες, προσοχή σε αυτούς που όλο διαβάζουν βιβλία, προσοχή σε αυτούς που είτε απεχθάνονται τη φτώχεια, είτε είναι περήφανοι γι' αυτήν, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να επαινέσουν γιατί θέλουν επαίνους για αντάλλαγμα, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να κρίνουν, φοβούνται αυτά που δεν ξέρουν, προσοχή σε αυτούς που ψάχνουν συνεχώς πλήθη γιατί δεν είναι τίποτα μόνοι τους, προσοχή στο μέσο άνδρα και τη μέση γυναίκα, η αγάπη τους είναι μέτρια, ψάχνει το μέτριο. Αλλά υπάρχει ιδιοφυΐα στο μίσος τους, υπάρχει αρκετή ιδιοφυΐα στο μίσος τους για να σας σκοτώσει, να σκοτώσει τον καθένα. Δεν θέλουν μοναξιά, δεν καταλαβαίνουν τη μοναξιά, θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν οτιδήποτε διαφέρει από το δικό τους. Μη βρισκόμενοι σε θέση να δημιουργήσουν έργα τέχνης, δεν θα καταλάβουν την τέχνη, θα εξετάσουν την αποτυχία τους, ως δημιουργών, μόνο ως αποτυχία του κόσμου. Mη βρισκόμενοι σε θέση να αγαπήσουν πλήρως, θα πιστέψουν ότι και η αγάπη σας είναι ελλιπής και τότε θα σας μισήσουν και το μίσος τους, θα είναι τέλειο... Σαν ένα λαμπερό διαμάντι, σαν ένα μαχαίρι, σαν ένα βουνό, σαν μια τίγρη. Όπως το κώνειο. Η καλύτερη τέχνη τους...

Tσαρλς Μπουκόφσκι

Related Posts with Thumbnails